İnsanlar ...

Bu ara insanlara taktım kafayı ... Neden mi çünkü artık şaşırmam hiçbir şeye dediğim anda beni çok şaşırtıyor insanlar ... Öyle insanlar tanıdım ki acımasız , merhametsiz , eleştirmeyi çok seven ama kendine toz kondurmayan ... Öyle insanlar tanıdım ki sevgi nedir bilmeyen hemen tüketen , hayata kör bakan , her şeyden mutsuz olan... Artık hayatımda bu tür insanları istemiyorum , ben de eskiden her şeyden şikayet eden biriydim , sonra şikayet etmenin beni mutsuz ettiğini hiçbir şeyden keyif alamadığımı fark ettim . Oysaki olanı olduğu gibi kabullenmek hayatı olduğu gibi yaşamak daha az yoruyor insanı , mutsuz olmak daha zor mutlu olmaktan ... Küçücük şeylerle mutlu olmayı öğrendim ... Evet hayat kısa , mutlu olmayı öğrenmek lazım ... Kendini çok yukarılarda gören eti kemiği ego olmuş merhamet ve sevgi yoksunu insanlardan uzak duruyorum artık ...hayat bu , biz hangi yolu seçersek o yolu açar  hayat bu biz hangi şarkıyı söylersek o bize eşlik eder...